Hanna Gronkiewicz-Waltz

Hanna Gronkiewicz-Waltz – ur. 4 listopada 1952 r. w Warszawie, polski prawnik, ekonomista i polityk. Ojciec Hanny Gronkiewicz-Waltz był adwokatem i powstańcem warszawskim, matka pracowała w handlu zagranicznym. W 1975 roku ukończyła z wyróżnieniem studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego ze specjalizacją publiczne prawo gospodarcze. W 1980 roku brała udział w zakładaniu struktur NSZZ „Solidarność” na Wydziale Prawa i Administracji UW. W 1982 roku zaczęła brać udział w Ruchu Odnowy w Duchu Świętym. W latach 1990–1992 była adiunktem na Wydziale Prawa Kanonicznego Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W 2013 roku otrzymała tytuł profesora nauk prawnych.

W marcu 1992 roku z rekomendacji Lecha Wałęsy została powołana przez sejm na stanowisko prezesa Narodowego Banku Polskiego. W czasie sprawowania przez nią funkcji prezesa NBP upłynniono kurs złotego wobec walut wymienialnych, zaś w 1995 weszła w życie ustawa o denominacji złotego. Miała też udział we wrogim przejęciu Pierwszego Komercyjnego Banku w Lublinie.

Pierwszy Komercyjny Bank w Lublinie został założony tuż po transformacji ustrojowej przez amerykańskiego biznesmena Davida Bogatina. Kiedy okazało się, że jest on w USA poszukiwany za oszustwa, doszło do jego ekstradycji. Jeszcze przed ekstradycją Bogatin zdołał odsprzedać za cenę 40 miliardów starych złotych 45% swoich akcji. Kupił je Tadeusz Olczak, który zajął się ratowaniem banku. Zdał sobie sprawę że w strukturach PKBL znajdują się osoby zamieszane w aferę FOZZ i podjął o odwołaniu całego zarządu, w tym Jana Rejenta, wobec, którego były formułowane zastrzeżenia w raporcie NIK o sprawie FOZZ.

Cała ta sytuacja doprowadziła do interwencji władz nadzoru bankowego i NBP. Prezes NBP, Hanna Gronkiewicz-Waltz, wprowadziła w 1993 roku do PKBL Zarząd Komisaryczny, a na jego przewodniczącego powołała Jana Rejenta. Tego samego dnia Olczak trafił do UOP, gdzie został zatrzymany pod zarzutem kradzieży 348 samochodów. Po latach okazało się, że zarzut ten był nieprawdziwy, a Tadeusz Olczak przebywał niesłusznie w areszcie przez kilka miesięcy.

Zostało zwołane Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy PKBL, na którym miała zostać podjęta decyzja o sprzedaży 52,5% udziałów inwestorowi znalezionemu przez Olczaka. Nie odbyło się ono ponieważ nie przybyła osoba posiadająca 1% akcji. Wprowadzenie Zarządu Komisarycznego tłumaczono chęcią ochrony klientów banku przed utratą oszczędności. Twierdzono również że straty finansowe banku wielokrotnie przekraczały jego fundusze własne. Nie chciano dopuścić do jego bankructwa. Tadeusz Olczak twierdził, że PKBL nie miał strat, a wersja stworzona przez Zarząd Komisaryczny została stworzona w celu usprawiedliwienia wrogiego przejęcia banku. Więcej o sprawie można przeczytać tutaj.

W lutym 1998 roku prezydent Aleksander Kwaśniewski złożył wniosek o powołanie jej przez Sejm na stanowisko prezesa NBP na kolejną kadencję. W latach 1998–2000 była z urzędu, jako prezes NBP, przewodniczącą Rady Polityki Pieniężnej. Z pracy w NBP odeszła w trakcie drugiej kadencji. Od 2001 do 2004 roku była wiceprezesem ds. zasobów ludzkich i administracji Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju. W 2005 roku wstąpiła do Platformy Obywatelskiej.  Zajmowała się przebudową struktur partii w Warszawie. Zaangażowała się w kampanię prezydencką Donalda Tuska w wyborach w 2005 roku, a wyborach parlamentarnych została wybrana do Sejmu.

hanna-gronkiewicz-waltz

W 2006 roku została wybrana na prezydenta Warszawy, którą rządziła jeszcze przez 3 kadencje. Podczas prezydentury Hanny Gronkiewicz-Waltz w Warszawie powstało m.in. Centrum Nauki Kopernik i Muzeum Historii Żydów Polskich oraz zainicjowano budowę II linii metra. Była krytykowana za niesprawne rządy, nietrafione inwestycje czy złe zarządzanie powstającymi inwestycjami, które doprowadzało do ogromnego chaosu w mieście i powstawania m.in ogromnych kroków.

Zobacz: rządy Platformy Obywatelskiej w Warszawie.

W 2014 roku tygodnik „wSieci” ujawnił sprawę bezprawnego przejęcia żydowskiej kamienicy w Warszawie, którego miała dokonać rodzina męża Hanny Gronkiewicz-Waltz. Właściciele kamienic przy ul. Noakowskiego w Warszawie zmarli podczas wojny. Budynki przejął Leon Kalinowski. Kalinowski sprzedał kamienicę przy Noakowskiego 12 samemu sobie. Budynek pod numerem 16 kupili Zygmunt Szczechowicz i Roman Kępski – wujek męża Hanny Gronkiewicz-Waltz. Pod koniec lat 40. odnalazła się prawowita spadkobierczyni nieruchomości, wdowa po Szlamie Oppenheimie, która wniosła pozwy karne i cywilne.

Jednak za sprawą tzw. dekretu Bieruta budynki zostały znacjonalizowane, a więc spadkobiercy nie mogli dalej upominać się o swoją własność. Wskutek tego jako ostatni właściciel we wpisach hipotecznych kamienicy przy Noakowskiego 16 figurował Roman Kępski. W 2003 roku, gdy Kępski już nie żył, prawo do użytkowania gruntów pod kamienicą decyzją Biura Gospodarowania Nieruchomościami przypadło spadkobiercom Kępskiego, czyli m.in. Andrzejowi Waltzowi.

W 2014 roku głośna stała się sprawa prof. Bogdana Chazana, który odmówił zabicia nienarodzonego dziecka. Lekarzowi zarzucono, że powołując się na klauzulę sumienia, odmówił kobiecie wykonania aborcji. Hanna Gronkiewicz-Waltz podjęła decyzję o zwolnieniu profersora z funkcji dyrektora placówki podlegającej miastu. Naczelna Izba Lekarska stwierdziła, że nie ma podstaw do postawienia zarzutów prof. Bogdanowi Chazanowi, gdyż w swoim postępowaniu nie naruszył on standardów etyki zawodowej. Prokuratura Rejonowa Warszawa Mokotów też nie dopatrzyła się złamania prawa w odmówieniu aborcji na chorym dziecku.

Trybunał Konstytucyjny uznał też ograniczenia klauzuli sumienia lekarzy za częściowo niezgodne z konstytucją. Za niekonstytucyjny uznano m.in. obowiązek wskazania innego lekarza czy szpitala przy odmowie świadczenia z powołaniem się na klauzulę.

Related Posts